Jumpcocks, pots and pans, poffertjes

Hoi lieve mensen!

Hier het eerste verslag van een Marie die nu dan toch echt he-le-maal in haar eentje aan de andere kant van de wereld is. En wel in Nieuw-Zeeland. Nouja, in m'n eentje is het eigenlijk niet, want waaaaajo hee, hoe snel je hier nieuwe mensen ontmoet.

Laat ik bij het begin beginnen. Op maandag 3 maart vlogen Iris en ik, na een afscheidsknuffel van onze grote Sydneyaanse vrienden waar we de laatste week gratis mochten blijven slapen, naar Auckland. Nieuw-Zeeland. Met een strenge douane. We hadden bijna een ik-weet-niet-meer-hoeveel-dollar boete gekregen omdat we 2 minicupjes honing bij ons hadden en dat niet hadden aangegeven op het formulier. En we moesten de zolen van onze hikingboots laten zien dat daar geen enge ziektes aan zaten. Nouja, alles uiteindelijk goed en fijn en daar aangekomen hebben we nog 1 nacht samen in een hostelkamer geslapen, maar op dinsdag was het dan toch echt tijd voor het afscheid. Na heel wat tranen waren we nu allebei dan toch echt alleen in een onbekende stad in een onbekend land aan het onbekende uiteinde van de wereld. Iris had via gumtree al een ride gevonden naar de Bay of Islands, maar ik had nog niks. Die dinsdag voelde ik me daarom best alleen en wist ik niet goed wat ik met mezelf en Nieuw-Zeeland aan moest. Na even fijn met papa geskyped te hebben, liep er een meisje langs en zei: 'hee! ik hoor Nederlands en ik zie een verdrietig gezicht, wil je een knuffel?'
Nou, dat was dus absoluut engel nummer 1 van de dag. Engel 1, genaamd Elise, nodigde me uit om in de avond met haar en haar vrienden pizza te eten. Nou, dat leek me wel wat. Na de nodige nummeruitwisseling, ben ik naar een boekenwinkel gegaan om een lonely planet te kopen. Ik hoopte daardoor iets meer te weten te komen over Nieuw-Zeeland en daarmee misschien een beetje een plan te kunnen maken. Ik had ook een fles water gekocht, blijkt daar prik in te zitten en dat spuit natuurlijk in 1x ALLEMAAL over die nieuwe lonely planet die ook VEELSTE duur was. Nou, dat ding drijfnat en gekreukeld natuurlijk en ik voelde me al zo blij. Hahaha, heel fijn. Begint het ook nog eens te regenen en kon ik met m'n gehandicapte richtingsgevoel ook de straten van de door de lonelyplanet aangeraden stadswandeling niet vinden: het ging allemaal lekker soepel die dag maar niet heus. Na de wandeling die dus een beetje mislukt was, ging ik naar Peterpans, een backpacker travel bureau waar je je trips enzo kan boeken. Ik scheen daar namelijk een grote kans op een zwart baantje te hebben, dus ik dacht ik ga eens vragen. Ik heb hier namelijk geen work and holiday visa dus ik mag in Nieuw Zeeland eigenlijk niet werken. Een vrolijke limburgse dame kon me daar vertellen dat ze heus iemand nodig hadden! Ik zou dan 2 avonden in de week in een geel peterpans t-shirt dronken moeten worden tijdens een pubcrawl en mensen dan enthousiast vertellen over peterpans. Nou ik ken mezelf als ik een glaasje te veel op heb en dat lijkt me niet zo'n heel goed plan. Al lijkt t me voor 1 avond wel lachen: ik was niet van plan om een maand in Auckland te blijven, wat trouwens echt geen leuke stad is naar mijn mening, om een beetje dronken te worden. Sorry, limburgse vrolijke dame. Weer een klein beetje wanhopiger (haha wat klink ik vrolijk he!! geen paniek, over een paar regels ben ik alweer een blij meisje) besloot ik om 17pm een add op gumtree te zetten om travelpartners te kunnen vinden. Ik wilde namelijk weg uit Auckland en wel nu. Daarna besloot ik maar om terug naar m'n hostel te gaan (dat oooook al niet leuk was, nee het leven is soms niet leuk) en even lekker te douchen. Toen ik in m'n kamer kwam zat er een meisje op haar bed haar enorm grote koffer uit te pakken en ik raakte met haar aan de praat. Na 10 minuten praten in het Engels, kwamen we erachter dat we allebei uit Nederland kwamen. Ik heb het niet zo met Nederlanders aan de andere kant van de wereld, maar goed, he, ze was best aardig. Onze Ingrid uit Den Helder van de boerderie. Engel nummer 2 van de dag. Ze is het nuchterste mens wat ik OOIT ben tegengekomen. Ze was zo zo zo droog en alles wat ze zei was grappig. Ik vroeg of ze mee wilde naar de pizza meeting en dat leek haar wel wat. We begonnen met lopen en wat een kwartiertje lopen moest zijn, werd een anderhalf uur durende walk. Helemaal verdwaald in een of andere buitenwijk van Auckland. Maar dat was eigenlijk wel grappig haha. Toen we bij de pizzeria aankwamen, was iedereen al weg, dus toen besloten we samen maar wat te eten. Toen we terug waren in het hostel, en ik zelfs al in bed lag, kreeg ik plotseling een smsje van een Felix uit Duitsland, een Chris uit Nederland en een Emma uit Engeland. Engelen nummer 3, 4 en 5 van de dag. Ze hadden een auto gehuurd en zouden MORGEN vertrekken op hun roadtrip door Nieuw-Zeeland. Of ik NU naar hun hostel wilde komen om kennis te maken. Ik met m'n domme hoofd was zooo intens moe en ik lag al in bed, dat ik terugsmste dat ik morgenochtend wel even langs zou komen. Heel onhandig natuurlijk. Dus toen ik binnen een kwartier niks terugkreeg dacht ik, oke fuck it, ik ga me NU aankleden en naar ze toe. En gelukkig heb ik dat gedaan, want ik ben nu al drie weken met ze onderweg en het is mega leuk :) dus ik ben blij!!!!!!

Nou, dit hele verhaal ging dus over 1 dag. Haha, nu volgt de rest.
Woensdagochtend 5 maart gingen we met zn vieren de auto ophalen. Na dat ding tot op het plafond volgepropt en onszelf er nog bijgewrongen te hebben, gingen we naar wat tweedehands winkels om een windjack te kopen (10 dollar!) en een pan en andere benodigdheden. Op onze way verder naar het noorden zijn we op veel plaatsen gestopt, want het was allemaal zoooo mooi! Het lijkt op het Noordeiland allemaal heel erg op Teletubbieland. Heeeel groen met heeeel blauwe lucht en allemaal heuvels met koeien en schapen. Ze zeggen trouwens dat er in NZ meer schapen dan inwoners zijn, maar eigenlijk heb ik nog helemaal niet zo heeeeeel veel schapen gezien. Meer koeien. Maargoed. In de avond konden we geen campingplaats vinden, en hebben we maar ergens random aan een bay ons tentje opgezet. Toen die helemaal mooi stond, zagen we dat er echt letterlijk NAAST een sign stond met 'no overnight stays'. Oepsie. Maar we hadden geluk, gelukkig. 't was best koud dus ik was blij dat ik de fleecetrui van de moeder van Trent, de melbournse guy, had gekregen! De dag erna gingen we na een ochtendswim in de zee naar Pahia, middenin de Bay of Islands. Lopen we daar een beetje rond, en wie zie ik daar lopen? Iris. Hoeeee toevallig. Nou, toen had ik haar mensje ontmoet en zij mijn mensjes ook. Dat was wel lachen. Bay of islands vond ik zelf niet zo boeiend want het was weer allemaal strand and stuff en dat heb ik nou wel genoeg gezien na australie. Luxeprobleem haha. Daarna zijn we naar 90 mile beach gereden. Dat is een strand van 90 mijl lang. Best lang. Daar waren Maori people in de zee aan het wassen. Ik had al Maori's in Auckland gezien, met tatoos op hun gezicht en een beetje eng uitziend, maar je hebt dus ook gewoon heel veel normale en onwijijijs aardige Maori's. Gewoon als normale mensen, in tegenstelling tot de aboriginals in Australie. Daar kun je geen normale conversatie mee hebben. Die avond zijn we dan ook op een Maori camping gaan staan. Ik had een 2 persoonstentje gekocht, want dat leek me handig. Maar dit was een tent met alleen een buitentent en geen binnentent. En omdat het buiten veel kouder is dan IN de tent, komt er dus zowel aan de binnen-, als aan de buitenkant condens op de tent. De volgende ochtend was dus alles lekker nat. Die ochtend zijn we wel goed begonnen met weer een ochtendswim in de zee en een koude douche met de warme ochtendzon in je gezicht. Op het strand. Heerlijk. De Maori meneer van de camping had ons aangeraden om een stuk over het strand te gaan lopen. Toen we dat deden waren er allemaal squads die heeeel stijl omhoog gingen op een zandduin, heel cool. Nou daarna was het tijd voor wat boodschappen. Daar kwamen we erachter dat Felix een kleptomaan is. Hij vindt het leuk om te stelen. Eerst dacht ik wajo hij is een dief, maar nu hebben we steeds gratis lekkere kaas en andere dingen. Hij zegt zelf wel dat hij ermee moet stoppen, maar van ons hoeft dat eigenlijk niet, hahaha. Die avond hebben we gekampeerd op een geheime plek die iemand van een cafeetje ons had aangeraden. Bovenop een heuvel met een grote vallei waarover je kon uitkijken en dan aan de andere kant de zee. We hebben daar de zonsondergang gekeken met pasta en een alcoholisch versnaperingetje en de volgende ochtend de zonsopgang. In dat cafeetje was trouwens ineens Giel Beelen op de radio. Heel vreemd. De zonsopgang was zoooo koud, ik dacht dat ik bevroor. Ik voelde jullie kouheid in Nederland weer even, haha. Nadat we de tent hadden opgeruimd, gingen we naar de Abbey Caves. De lonely planet had dat aangeraden, omdat het gratis is en unguided. Veel mensen gaan naar de waitomo caves die heel toeristisch en duur zijn, maar dit is eigenlijk veel cooler. Het waren 3 kleine grotten van ongeveer 250 meter lang waar je doorheen kon lopen met je headtorch (heel nerdie, maar ik ben zo blij dat ik dat ding heb gekocht, ook met kamperen mega handig). En zelfs door ijskoud water wat tot net onder de boezem kwam. Als je naar boven keek en je zaklamp uitdeed zag je ooooveral glimwormen! Aan het eind van de eerste cave was een groot rond water met heeeeel veel glimwormen. Gelukgsmomentje was dat. Het leek een hele grote sterrenhemel aan een meer. Zo, zo, zo mooi. 's Avonds hebben we bij een restarea gekampeerd met kakelkippen rond de tent. We aten dit keer geen pasta maar rijst met curry. Voor de afwisseling, haha. Pasta en rijst is eigenlijk het enige wat we eten.
Op zaterdag hebben we mijn tentje omgeswitcht bij de kmart want het was echt te koud en te nat, dus nu heb ik weer mn oude vertrouwde grotere tentje terug die we in australie altijd gebruikten! Ik ben er echt aan gehecht inmiddels merk ik haha, maar ik zal hem aan het eind van nieuw-zeeleand toch echt hier achter moeten laten.
Daarna zijn we naar Reglan gereden: Nieuw-Zeelands Capital City of Surfing. 's Avonds waren er Sunday Sessions in een heel fijn klein surfcafeetje met een tuin en hippe mensen en heel leuk. Emma had daar afgesproken met mensen die ze kende uit Engeland, en zij waren ook gezellig dus helemaal leuk. We hebben daar eens even flink lekkah gedanst op de reggae muziekjes.
De dag erna was het inmiddels maandag. De eerste week in Nieuw-Zeeland zat erop en dat was me een heerlijke week. De nieuwe week begonnen we met een surfdagje op het stand van Reglan: Waitoko Beach. Ik had toch wel een beetje wat geleerd blijkbaar op het Australische surfkamp want het ging beter dan ik dacht. Ik vond het zelfs leuk! Waaaajo. Bordje gehuurd en gaan met die banaan! Mega hoge golven en nouja heel cool. Die avond hebben we weer op een rest area geslapen in onze tentjes en daar hebben we de mooiste zonsondergang ooit gezien. Het was weer aan het water met een vallei en wauw. Beaaaauty beauty. De volgende dag, dinsdag, was wel heel speciaal, want dat was mijn ontgroening met......WILDPOEPEN! Als je alleen maar op restarea's slaapt heb je natuurlijk nooit een douche en een wc dus ik had inmiddels sinds woensdag niet meer warm gedoucht, sinds vrijdag niet meer gewassen en poepen kwam steeds goed uit als we ergens waren met een wc. Tot nu. Nou, hop, door de knietjes en drukken maar. Zo HOP in het gras. Heel vrij ofzo. En best een handige positie, viel me op. In de ochtend was ik trouwens heel fijn wakker geworden want Felix schreeuwde namelijk om 9am keihard: HEY! GET OUT!!!! Hij vond het al veelste laat. hahahhaa. Daarna zijn we naar Rotorua gereden. Een plaatsje waar er rook uit de putten en uit de grond komt. Geothermisch is het. We zijn daar naar een Vulcanic Valley geweest waar we een kleine hike hebben gedaan door het landschap met meren en vulkanen met rook rook rook (en dat stinkt trouwens enoooorm, naar verbrand rubber ofzo). Er was ook een warm lakeje waarin we met onze voeten hebben gedobberd. Warm door de natuur. Heel bijzonder. Het is daar namelijk geothermisch en dat houdt in dat het daar heel ondiep onder de grond heeeeel warm is door de warmte gewoon van de aarde. En dat maakt rook en stank uit allerlei gaten en hoeken. Heel bijzonder. Dit was ook de dag dat Felix wel een beetje klaar was met altijd maar kamperen op plaatsen zonder douche en wc, want dat wilde Emma namelijk graag: niet voor accomodatie betalen. Klinkt goed natuurlijk, maar af en toe, en dat is minstens 1 keer in de week, heb je gewoon een douche nodig. Felix zei hallo we zijn niet aan het survivalen!!! We sliepen die avond op de ergste restarea ooit want het stonk en naar poep en pies en ik heb dat nog erger gemaakt met mijn wildkak daar, dus het was toch wel enigszins survivallen.

Woensdag ben ik met Chris gaan mountainbiken in het Redwoods Whakarewarewa Forest. Emma en Felix gingen raften. Chris is een ervaren wielrenner dus die was mega mega excited om weer eens te fietsen en ik ook wel eigenlijk, niet dat ik een ervaren wielrenner ben, maar de laatste keer dat ik op een fiets had gezeten was ruim 5 maanden geleden. Ik vond het stiekem best eng en ook niet zo stiekem want op een gegeven moment was ik gewoon leeg. Ik had heel dom ook alleen watercrackers en een komkommer meegenomen, dus niks waarmee ik een beetje energie mee kon opwekken. En omdat ik het best eng vond zat ik heel gespannen op die fiets en was ik ook twee keer van die fiets afgedonderd en nouja, op een gegeven moment was ik er helemaal klaar mee. Chris heeft toen nog een trackje in z'n eentje gedaan gelukkig. Het ging tot moeilijkheidsgraad 6 en wij hebben tot 4 gedaan! Was dus stiekem best trots op mezelf en achteraf was het ook best leuk eigenlijk wel. hahaha, typisch marie weer. De meneer van de fietsenverhuur heeft ons ook nog op facebook gezet dus we waren helemaal beroemd en voldaan aan het eind van de dag. Daarna hebben we weer gemeet met Felix en Emma en zijn we naar Taupo gereden. Onderweg zagen we een sign met Huka Falls, dus we hebben het stuur naar rechts gegooid. De Huka Falls waren echt de krachtigste falls die ik ooit heb gezien. ZOOOOVEEL water en ZOOOO hard en ZOOOO blauw, echt wauwie. Het scheen iets van 26.000 liter water per seconde te vervoeren. Daarna zijn we naar Taupo doorgereden en hebben een gratis campspot gevonden. Met wc. Wel een chemische wc, maar voor die lucht zijn we nu inmiddels resistent geworden dus we konden eindelijk fijn poepen. Maar geen douche dus we hebben wij de i-site gevraagd of we dat ergens konden doen want het was nu wel heeeeel lang geleden en m'n haar was 1 grote dreadlock inmiddels. Ze zei dat er een laundry was ergens waar je ook kon douchen, maar toen we daar aankwamen schreeuwde een vriendelijke (echt waar!) maori vrouw met 6 tanden ons toe dat ze gesloten was, maar dat er in de buurt wel natuurlijke hotsprings waren. Even tussendoor: maori mensen zijn echt heeeel vriendelijk en aardig. Sommigen zien er wel een beetje eng achtig uit maar dat zegt echt helemaal niets. In tegenstelling tot de aboriginals zijn het echt gewoon MENSEN (sorry als dit discriminerend klinkt, maar ik vind aboriginals echt he-le rare ‘mensen’. ik weet natuurlijk inmiddels wel hoe dat komt en dat is ook een heel zielig verhaal voor hun waarmee ik jullie nu niet lastig ga vallen, dus ik snap waarom ze zo zijn, maar ik kan er gewoon niks mee. sorry!) Maargoed, back on track. De hotsprings waren echt het fijnste ooit. Het is in een rivier (de rivier die uitkomt in de huka falls), en dan zijn er dus bepaalde plekken in de rivier die gewoon zo warm zijn als de hete douche. Dus als je zo’n plek vindt, kan je daar heerlijk blijven zitten en lekker de rivier vervuilen met shampoo en je benen scheren en helemaal fijn. Je haar spoelt dan extra goed uit onder een klein watervalletje in die rivier met gloeiendheet water. Helemaal toppie!! Later die avond ben ik nog met Emma in een cafeetje een kopje thee gaan drinken aan lake Taupo. Ja, dit was absoluut een fijn dagje. Zoals elke dag eigenlijk: soms realiseer ik me hoe een belachelijk goed leven ik toch eigenlijk heb!! Soms moet ik er echt even voor gaan zitten en bedenken wat ik nou allemaal doe. Hallo, ik zit aan de andere kant van de wereld en zie zoveel mooie dingen en alles is zo goed en fijn! Soms vergeet ik even hoe bijzonder het allemaal is en voelt t gewoon allemaal normaal. Maar dat is eigenlijk goed, want dat betekent dat ik me op me gemak voel :)

Maar oke, op donderdag hebben we even een library dagje gehouden en vierkante ogen gekregen van de computer. Daarna wilde Felix graag vanaf de hotsprings naar de camping drijven in de rivier met de stroming. Dus Chris heeft ons naar de hotsprings gebracht en we gingen dat doen. Naja, Felix ging dat doen want toen we in de rivier stonden zagen Emma en ik dat de stroming daar echt belachelijk sterk was en dat echt bizar was. Felix deed t wel maar zei achteraf dat t best heel gevaarlijk was hahaha. En die rivier eindigde in de Huka Falls dus ik ben blij dat ik t niet gedaan heb haha. Maar de hotsprings waren wel weer belachelijk lekker. ’s Avonds wilden we bbq’en aan Lake Taupo dus we hadden vol ingeslagen met vlees en saladetjes, bleken die bbq’s het daar niet te doen. Naja, shit happens, dus toen hebben we de vleesjes maar op ons gasstelletje in een pastapan gebakken. Kan best :) ’s Avonds was er een vuurtje op de camping en daar hebben Emma, Felix en ik nog een tijdje omheen gezeten. Er was een Canadees meisje met een ukelele en mijn doel was om in Australie gitaar te leren spelen ,maar dat is mislukt haha. Maar zij heeft me de 4 akkoorden geleerd die je nodig hebt om heeeeeel veel liedjes te kunnen spelen op de ukelele dus ik was helemaal blij. Gitaren of ukeleles met kampvuren is zo fijn!!!!

Vrijdag was het D-DAAYYYYYYYY. De Tongariro Crossing!! Een dayhike van 19,4 kilometer door een vulkaanlandschap. Je kon het nog aanvullen door Mt Doom (die van lord of the rings!) te beklimmen of Mt Tongariro. Emma heeft Mt Doom gedaan en Chris, Felix en ik hebben Mt Tongariro gedaan wat het 22 kilometer maakte. Tien en een half uur hebben we erover gedaan. De wekker ging om 4.30am, lekkah vroeg. Ik heb in m’n agenda geschreven over deze dag: hard, beautiful, dusty, lovely, long, neverending forest (on the end), poepen lukte niet, emma plas mt doom. Korte uitleg: ik moest ’s ochtends al poepen en het zat zooo dwars maar het LUKTE gewoon niet. En er waren maar drie wc’s op de hele crossing dus op elke wc probeerde ik het weer maar godsiedikkie het werkte niet. Toen ik na tien en een half uur op de parkeerplaats aankwam was het eindelijk zo ver. Goeie afsluiting van de dag, hahahaha. Maar de Tongariro Crossing was echt fantastisch. Het was zo zo zo mooi. Dat en de outback van Australie vind ik tot nu toe echt de hoogtepunten. Zooooo intens mooi en ik vind hiken dan ook zo zo zo leuk als alles zo mooi is! En ik ben zo intens blij met m’n bergschoenen. Het was best stijl af en toe en aan het eind wilden je benen eeeecht niet meer maar wauw wauw het was echt geweldig deze dag. Toen we terugkwamen in Taupo hebben we ons volgepropt met eten van de Burgerfuel en dat was precies wat we nodig hadden na deze dag. En omdat we natuurlijk geen douche hadden en het hek van de hotsprings dicht was, hebben we ‘gedoucht’ in het ijskoude water van Lake Taupo. Maar dat was heeeerlijk. Daarna heb ik met Felix de dag afgesloten, zittend in de auto naast de tent met een lekker koud biertje. Top.

Op zaterdag zijn we van Taupo naar Napier gereden. Na de lekkerste koffie oooooit! Napier is een klein dorpje aan de kust, heel knussig en leuk. Als de zon schijnt. We zaten midden in een cycloon! Het stormde als een malle en het regende alsof het nooit meer ging stoppen. Daarom zijn we daar maar in een hostel gegaan, leek ons wel slim ;) ’s Avonds zijn we 2 seconden naar het strand gegaan om te kijken hoe het daar was, en je kon gewoon letterlijk tegen de wind in vallen en dan viel je niet op de grond. Meeega hard maar ’t was echt heel cool eigenlijk wel. Die avond gingen we Lord of the Rings kijken, want Felix en ik hadden dat nog nooit gezien. Maar ik vond het echt vreselijk. Ik kon er niet naar kijken hahaha. Ik hou gewoon niet van fantasy ja! hahaha. Dit was trouwens ook weer de eerste keer dat we een echte keuken hadden, dus daar hebben we even goed gebruik van gemaakt. Kipschnitzel (bloem, ei, paneer-meel) op de australische wijze gemaakt, wijntje erbij en smullen maar!

Zondag startten we de dag goed met bacon & eggs. Hmmmm. Daarna zijn we naar Wellington gereden en de cycloon ook. Het was ijijijskoud en keieiieeharde regen en keieieieharde wind, maar ik vond dat echt weer mega leuk eignelijk!! En savonds een tijdje met mn lieve zussie geskyped :) leukleukleuk!

De volgende dag zijn we ’s ochtends naar het Te Papa museum in Wellington gegaan. Het is een gratis interactive museum waar je in anderhalf uur heeeel veel over Nieuw-zeeland en de geschiedenis etc te weten komt, dus dat was eigenlijk best heel leuk! Papa had het bij 3 op reis gezien, dus bedankt voor de tip ;) Het was heeeel lekker weer die dag, dus daarna heb ik met Chris in het zonnetje een lekkere pie gegeten, een soort mini quiche, helemaal hot in Australie en Nieuw-Zeeland.

Daarna hebben we de ferry naar Picton genomen, het zuidereiland! Wiehoeee!
Ik ben daar inmiddels alweer twee en een halve week, maar ik zal dat in een volgend verslag schrijven, want deze is alweer errrruuugggg lang.

Hoop dat jullie het weer leuk vinden en seeeee yaaaa soooon!
xxxxxxxxxxx liefs marie